Buscador

Mostrando entradas con la etiqueta María Ostiz. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta María Ostiz. Mostrar todas las entradas

domingo, 5 de junio de 2022

Canta cigarra - María Ostiz


Canta cigarra
Compositor/Letrista
María Ostiz
Letra
A veces algunas veces el cantor tiene razón
No sólo es su corazón lo que sale por su boca
Son los ecos que en aire ha dejado el labrador
La mujer, el oprimido, es el llanto del nacido
Los ecos de su canción
A veces algunas veces el cantor tiene razón
Y busca en algún rincón la llave de la esperanza
Y a quien le escuche le calma,
Si no es el hambre del cuerpo
Sea el hambre del dolor
Poeta de puerta adentro espectadora dormida Nadando sola en el río no pasa nada en tu vida Cigarra, canta cigarra, que ya está llegando el día
A veces algunas veces el cantor tiene razón Aunque tape el nubarrón la alegría de la vida
De un día nace otro día, y a esa fuerza no la matan Aunque maten al cantor
Poeta de puerta adentro espectadora dormida Nadando sola en el río no pasa nada en tu vida Cigarra, canta cigarra, que ya está llegando el día Poeta de puerta adentro espectadora dormida Nadando sola en el río no pasa nada en tu vida Cigarra, canta cigarra, que ya está llegando el dÍa 
Intérprete
María Ostiz

miércoles, 11 de agosto de 2021

Romance anónimo - María Ostiz


Romance anónimo
Compositor/Letrista
María Ostiz
Letra
Una guitarra lloró
Y su lamento escondido
Entre las cuerdas olvidado quedó
Y un romance sin nombre nació.
 Quiero pensar en las manos
Que un día escribieron las notas
Que lloran tus cuerdas, guitarra,
Y en tu alma con llave
Has guardado el secreto
De aquel corazón.
 Hoy la guitarra me habló,
Algo me dijo en sus notas
 Pero su lenguaje no lo comprendí
Y el secreto murió para mí.
 La la ra la lai
La ra ra la la la lai
La la ra la lai
La ra ra la lai
Intérprete
María Ostiz

jueves, 17 de junio de 2021

Nana de la aurora - María Ostiz


Nana de la aurora
Compositor/Letrista
María Ostiz
Letra
A dónde vas, aurora?
A dónde vas iré.
Voy por el agua clara del río,
Con ella viviré.
Voy por el agua clara del río,
Con ella viviré.
 Y dame tu pañuelo,
No me lo quieres dar.
Soy como el agua clara del río,
Por ti quiero volar.
Soy como el agua clara del río,
Por ti quiero volar.
 ¿Adónde vas, aurora niña?
 ¿Dónde tu voz me llama?
La cuna que te dormía
No besará tu mañana.
La cuna que te dormía
No besará tu mañana,
Que murió cuando nacías.
 Ah ah ah ah ah ah ay
Ay ay ay
 ¿A dónde vas, aurora?
A dónde vas iré.
Bajo el sendero negro del río
Con él yo viviré.
Bajo el sendero negro del río
Con él yo viviré.
 Y dame tu vestido,
No me lo quieres dar.
Soy como el agua clara del río
Porque quiero soñar.
Soy como el agua clara del río
Porque quiero soñar.
 ¿Adónde vas, aurora niña?
¿Dónde tu voz me llama?
La cuna que te dormía
No besará tu mañana.
La cuna que te dormía
No besará tu mañana,
Que murió cuando nacías. Ah ah ah ah ah ah ay Ay ay ay
Intérprete
María Ostiz

jueves, 24 de diciembre de 2020

El árbol - María Ostiz


El árbol
Compositor/Letrista
María Ostiz
Letra
El árbol que me vio nacer
Un árbol sin hojas ni flor
 Eleva en la tierra su seca plegaria
 Pidiéndole al cielo beber su color.
 El árbol que me vio crecer
 Sin ramas que abracen mi piel,
 Ni el viento le mece, ni siente calor
 Ni los pájaros cantan para él su canción.
 Ah ah ah ah ah ah
 Ah ah ah ah ah ay
¡Quién pudiera volverte al ayer!
 El preludio de un día que vino y se fue.
 El árbol que tanto miré,
Cansado de tanto esperar
No bebe del río que pasa a su lado,
 Sus viejas raíces no pueden llegar.
 Amigo, que yo vi morir
 Que nunca se abraza a mi piel,
 El viento le mece, le abrasa el calor
 Y los pájaros cantan para él su canción.
 Ah ah ah ah ah ah
 Ah ah ah ah ah ay
¡Quién pudiera volverte al ayer!
 El preludio de un día que vino y se fue.
 Larailailailai
 Larailailailai
Intérprete
María Ostiz

miércoles, 18 de septiembre de 2019

Por tu libertad - María Ostiz


Por tu libertad
Compositor/Letrista
María Ostiz
Letra
Yo fui como el agua que va corriendo, 
Luchando con las piedras, buscando tu camino. 
Era como la hoja que va sin rumbo 
Siguiendo la corriente de tu destino. 
Pero no vendrás, no vendrás, no vendrás, 
A cambio de todo quieres libertad. 
Pero no vendrás, no vendrás, no vendrás, 
Dirás amén, amén, aleluya. 
Yo fui como las aves volando el cielo, 
Luchando con las nubes, buscando tu camino. 
Era como la niebla que hace la tierra 
Siguiendo la corriente de tu destino. 
Pero no vendrás, no vendrás, no vendrás, 
A cambio de todo quieres libertad. 
Pero no vendrás, no vendrás, no vendrás, 
Dirás amén, amén, aleluya. 
Yo fui como el sonido de las campanas, 
Luchando con el aire, buscando tu camino. 
Era como las horas corriendo el tiempo 
Para buscar la fuente de tu destino. 
Pero no vendrás, no vendrás, no vendrás, 
A cambio de todo quieres libertad. 
Pero no vendrás, no vendrás, no vendrás, 
Dirás amén, amén, aleluya. .
Intérprete
María Ostiz

domingo, 27 de enero de 2019

Na veiriña do mar - María Ostiz


Na veiriña do mar
Compositor/Letrista
María Ostiz
Letra
Ollos verdes son traidores,
ollos verdes son traidores,
azuis son mentireiros,
os negros e acastañados
son firmes e verdadeiros.
Os negros e acastañados
son firmes e verdadeiros.
Na beira, na beira, na beira do mar, 
hai unha lanchiña pra ir a navegar,
pra ir a navegar, pra ir a navegar, 
na beira, na beira, na beira do mar.
Cinco sentidos tenemos,
Cinco sentidos tenemos,
Os cinco necesitamos,
pero los cinco perdemos,
cuando nos enamoramos.
Pero los cinco perdemos
cuando nos enamoramos.
Na beira, na beira, na beira do mar…
Non se qué verán os mares,
non se qué verán os mares,
miro sen ver o que vexo,
pero a pesar de non verche,
se moi ben cómo che quero.
Pero a pesar de non verche
se moi ben cómo che quero.
Na beira, na beira, na beira do mar…
Hoxe vinte pasar a ría,
hoxe vinte pasar a ría,
cuns zoquiños de madeira,
ías tan remangadiña,
ó pasar pola ribeira.
Ías tan remangadiña
ó pasar pola ribeira.
Na beira, na beira, na beira do mar…
Non veño para cantarche,
non vexo para cantarche,
aínda me estés esperando,
que a túa ventá e a miña,
por cantar están chorando.
Que a túa ventá e a miña
por cantar están chorando.
Na beira, na beira, na beira do mar…
Intérprete
María Ostiz

viernes, 8 de junio de 2018

Aniversario de María Ostiz - Mi amiga Catalina


Mi amiga Catalina
Compositor/Letrista
María Ostiz
Letra
Mi amiga Catalina que vive en las montañas, 
Mi amiga Josefina tiene el cabello largo, 
Caminan lentamente, van recordando que una vez 
Mi adiós en las montañas les dejé. 
Mi amiga Catalina trabaja con el sol, 
Mi amiga Josefina sólo sabe soñar. 
Han visto solamente nacer el nido de una flor. 
El día que yo vuelva les dirá mi voz 
Hace frío, hace frío, hace frío. 
Amiga Catalina, no quieras preguntar; 
Amigo Josefina, no puedo contestar. 
El árbol de la vida en el mundo no lo hallé 
Pero mañana por los montes volveré. 
Tengo frío, tengo frío, 
No ha crecido más mi canción. 
Tengo frío, tengo frío, 
No ha crecido más mi canción. 
Lararararararai 
Larararai 
Lararararararai 
Larararai 
El árbol de la vida en el mundo no lo hallé 
Pero mañana por los montes volveré. 
Tengo frío, tengo frío, 
No ha crecido más mi canción. 
Tengo frío, tengo frío, 
No ha crecido más mi canción. 
Intérprete
María Ostiz
María Ostiz nació en Avilés, Asturias el 8 de junio de 1944.

Comenzó a definir su propio estilo musical en 1966 como solista de marcado carácter acústico e influencias populares y folk.